فتنه

وَقَـٰتِلُواْ فِى سَبِيلِ ٱللَّهِ ٱلَّذِينَ يُقَـٰتِلُونَكُمۡ وَلَا تَعۡتَدُوٓاْ‌ۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُحِبُّ ٱلۡمُعۡتَدِينَ: بقره: 190

امروزه فاصله گرفتن از دستورات خدا و رسولش در جوامع اسلامی بیش از پیش نمایان است. برخی از حکومتها پس از آن که نتوانسته اند به شعار های خویش جامه عمل بپوشانند برای حفظ خود آتش فتنه را دربین افراد جامعه بر می افروخته اند تا چند صباحی به عمر خویش بیافزایند. آنها مردمانی را که سال های دراز در کنار هم برادروار و در صلح , صفا زندگی کرده اند و همواره همیار و غمخوار یکدیگر بوده اند با بی عدالتی, زیاده خواهی و ضعف تفکر اسلامی برادران خویش را دشمن تلقی کرده و رود خون به بهانه امنیت به راه انداخته اند. فراموش کرده اند که کشتن افراد بی گناه, ویرانی منازل مسکونی افراد بی دفاع, و از بین بردن منابع کسب درامد حلال (اعم از ممانعت از کار دولتی ویا اخراج ...) از عوامل فتنه محسوب می شوند. غافل از اینکه ایجاد فتنه در پیشگاه خدای متعال از قتل هم بدتراست. خداوند در قرآن تصریح کرده است: گناه قتل عمد و بدون داشتن شواهد و مدارک کافی مثل کشتن تمامی انسانهاست. امروزه افرادی که در جامعه بر آنها ظلم می شود و یا احساس مظلومیت می کنند ممکن است علاج خشونت را خشونت بدانند. هر چند که این روش در بسیاری از جوامع در مقابل ظلم نتیجه داده است ومورد تایید خداوند نیز هست اما باید آخرین راهکار باشد. همچنین باید به خاطر داشت اسلام برای دفاع, چهار چوب و قاعده نیز دارد ودر صورت رعایت آن قوانین اجر الهی را باید انتظار داشت. خدای سبحان در آیات 192- 190 و 217 – 216 سوره بقره چنین می فرمایند:
در راه خدا با کسانی بجنگید که با شما می جنگند. تجاوز نکنید. چون خداوند متجاوزان را دوست ندارد. و چون جنگ در گرفت , آغازگران آن را بکشید هر کجا که یافتید. فتنه از کشتن بدتر است.

با آنان پیکار کنید تا فتنه ای باقی نماند ودین از آن خدا گردد, پس اگر از روش نا درست خود دست بر داشتند تجاوز کردن جز بر ستمکاران روا نیست.

هر کس راه تعدی وتجاوز بر شما را در پیش گرفت بر او همانند آن کنید واز خشم خدا بپرهیزید وبدانید که خداوند با پرهیزکاران است.

اگر با تامل در آیات فوق نگاه کنیم کلماتی چون آغازگران, متجاوز, دفع تجاوز, مقابله به مثل, و پرهیزگاری بسیار برجسته هستند.

آنچه که امروز به گوش می رسد ناپرهیزگاری در دفع متجاوز,تعدی و دست درازی به افراد بی گناه و احتمالا ریختن خون بی گناهان است. رعایت انصاف و فقط قطع دست ظالم باید سرلوحه زندگی مبارزان باشد تا رضایت خداوند را بدست آورند و نه خشم او را. در نهایت از خداوند طلب کنیم که ما را در زمره فتنه گران قرار ندهد: اعوذ باالله من الفتن. آمین

معنای لغوی قرآن

ریشه لغت قرآن از "ق- ر- ا" است واین ریشه لغت دلالت بر معانی زیر دارد:
با هم سنجیدن
با هم جمع یا شامل کردن
حفظ اسپرم یک مرد در رحم یک زن
خواندن, از بر خواندن , تکرار وتمرین کردن
اعلام و ابلاغ کردن
لغت القران دارای معانی زیر است:
"جمع آوری یا گردآوری" چون شامل آیات ,سوره ها یا دستورات ها, اوامر و راهنمایی ها, بشارت, اخطارها ,حقایق وسایر موارد مشابه است.
"پندآموز" چون فشرده مختصراست اما پر از مفاهیم و پند است.
"اصلی" است نه بدل, چون ساختار آن پایه ای برای تکامل بیشتر "خود" یا "شخصیت" انسان است.
تکرار مداوم و فراوان خواندن ,حفظ کردن, تکرار و تمرین کردن است
"اعلامیه یا بیانیه" است.

بنا بر این القران عبارت است از:
ابلاغیه یا اعلامیه ی پندآموز واصلی, که شامل دستورات تکرارشونده , نبایدها, راهنمایی های بشارت دهنده و اخطاردهنده, حقایق وسایر موارد مشابه است.

من غلام قمرم, غير قمر هيچ مگوي

پيش من جز سخن شمع و شكر هيچ مگوي

سخن رنج مگوي, جز سخن گنج مگوي

و از اين بي خبري رنج مبر , هيچ مگوي

دوش ديوانه شدم , عشق مرا ديد و بگفت

آمدم , نعره مزن , جامه مدر , هيج مگوي

گفتم اي عشق من از چيز دگر ميترسم

گفت آن چيز دگر نيست , دگر هيچ مگوي

من به گوش تو سخن هاي نهان خواهم گفت

سر بجنبان كه بلي , جز تو به سر هيچ مگوي

گفتم اين روي فرشته است عجب يا بشر است

گفت اين غير فرشته است و بشر هيچ مگوي

گفتم اين چيست بگو زير و زبر خواهم شد

گفت مي باش چنين زير و زبر هيچ مگوي

اي نشسته تو در اين خانه پر نقش خيال

خيز از آن خانه برون رخت ببند هيچ مگوي

بسم الله الرحمن الرحیم.
الحمدلله رب العلمین.
الرحمن الرحیم.
ملک یوم الدین.
ایاک نعبد و ایاک نستعین.
اهدنا الصراط المستقیم.
صراط الذین انعمت علیهم.غیر المغضوب علیهم ولا الضالین.